Nadgodziny spędzane pracy, obsesyjne myślenie o obowiązkach zawodowych, nieumiejętność odpoczywania – to właśnie jedne z objawów pracoholizmu. Choć zapał do pracy oceniany jest pozytywnie, to w krótkim czasie może zamienić się w uzależnienie. Co to jest pracoholizm i jak go leczyć?
Pracoholizm – objawy
Na początek warto przyjrzeć się objawom pracoholizmu, które nie są do końca jednoznaczne, zwłaszcza w dzisiejszych czasach. Podstawowa oznaką pracoholizmu jest spędzanie w pracy zdecydowanie większej ilości czasu niż jest to powszechnie przyjęte. Dodatkowo może pojawić się problem “zabierania” obowiązków zawodowych do domu i wykonywania ich w czasie wolnym. Pracoholik bardzo często nie potrafi rozmawiać o niczym innym niż praca. Nie umie też znaleźć czasu dla siebie, swoich znajomych czy rodziny. Hobby, pasje czy dawne aktywności zostają odsunięte na bok, ponieważ pracoholik nie ma czasu, aby je realizować.
Chory zatapia się w rzeczywistości, jaką zaczyna stanowić dla niego wyłącznie praca. Co ważne, nie zawsze realizuje on swoje zadania zawodowe wyłącznie z powodów finansowych. Często jest dokładnie na odwrót – pieniądze jest są w ogóle istotne, choć nie da się ukryć, że osoba pracująca w każdej wolnej chwili zarabia całkiem dobrze.
W przypadku pracoholizmu przyczyn należy upatrywać w psychice chorego. Zazwyczaj praca staje się substytutem życia osobistego, ma być też odskocznią od codzienności. W pewnym sensie daje ona poczucie bezpieczeństwa, także finansowego. Chory wie, że dzięki intensywnej pracy będzie go stać na to, aby żyć na poziomie. Problem w tym, że z tego życia nie jest w stanie skorzystać, ponieważ ciągle wykonuje obowiązki zawodowe.
Pracoholizm – jak leczyć?
Jak wygląda walka z pracoholizmem? Leczenie może nie być proste. Mając na uwadze, że choroba ta ma podłoże psychiczne, wymaga podjęcia odpowiedniej terapii. Jak leczyć pracoholizm? Podstawowym krokiem jest zgłoszenie się do psychologa bądź do psychoterapeuty. Jego zadaniem będzie znalezienie przyczyny choroby i wdrożenie odpowiedniej metody terapeutycznej. Leczenie pracoholizmu najczęściej nie wymaga farmakoterapii, choć w szczególnych przypadkach możliwe jest stosowanie leków, zwłaszcza jeśli pracoholizmowi towarzyszą też inne uzależnienia.
Co ważne, leczenie pracoholizmu jest utrudnione pod jednym względem – mianowicie nie można odstawić czegoś, co doprowadziło do powstania uzależnienia. O ile w przypadku alkoholizmu odstawia się alkohol, a w przypadku narkomanii – środki odurzające, tak całkowite odstawienie pracy jest niemożliwe, chociażby z powodów finansowych. Chory powinien jednak do minimum ograniczać wykonywanie swoich obowiązków. Oczywiście, wciąż musi robić wszystko sumiennie, jednak nie dłużej niż w wymiarze etatu. Czasami pomocna okazuje się zmiana pracy, otoczenia, w którym chory obraca się na co dzień. Pracoholik musi przede wszystkim trafnie rozpoznać swoje uzależnienie i pogodzić się z nim, a także zdecydować się na leczenie. Bez tego trudno będzie osiągnąć pożądane efekty w walce z pracoholizmem. Jak sobie pomóc w tej sytuacji? Bardzo ważną kwestią będzie podjęcie próby naprawy relacji rodzinnych czy ze znajomymi. Dobrze wrócić do swoich pasji czy zainteresowań oraz prostych, codziennych aktywności.
Nieleczony pracoholizm – skutki
Wiadomo już, jak leczyć pracoholizm, jednak warto też zastanowić się, jakie są długofalowe skutki tego zaburzenia i dlaczego podjęcie leczenia jest tak istotne. Otóż nieleczony pracoholizm może prowadzić do znacznego pogorszenia się relacji rodzinnych, a także do spadku samooceny chorego. Z czasem pracoholik nie jest już w stanie pracować efektywniej, a dodatkowo w znacznym stopniu pogarsza się jego stan zdrowia fizycznego. Praca po nocach, niewyspanie, stres – pracoholizm może prowadzić również do innego rodzaju zaburzeń, a także do depresji. Warto więc jak najwcześniej podjąć leczenie, bowiem może okazać się naprawdę poważny w skutkach. Najważniejsza jest tutaj terapia, dzięki której osoba chora jest w stanie powrócić do normalnego, codziennego życia.
